یلدا

یلدای طولانی سال، بهترین مجال برای نیم نگاهی کوتاه به لحظه هاست؛ لحظه هایی که در سرعت عبور، خلاصه می­شوند و می­گذرند و این گذشتن،  بهترین پیام برای زیبا زیستن ماست؛ زیرا شیرینی در کنار هم بودن لبخندهای امروز، هزار بار بهتر از اشک حسرت ریختن بر مزار جدایی­های فرداست.

یلدا بهانه­ای است، بهانه­ای، تا ما از فرمان کانال­های پر پیچ و خم سیم­های ارتباطات بگذریم و لحظه­های قشنگ با هم بودن را به هیجان سریال­های زندگی شیشه­ای، بدل نکنیم.

یلدا، بهانه­ای است تا پندها و تجربه­های ارزشمند پدربزرگ­ها و مادربزرگ­هایی را که در پس وقت نداشتن­ها و بی­حوصلگی­های کوچک­ترها مدفون مانده­اند، زنده کنیم.

یلدا، مجالی است برای تکرار هر آنچه روزگاری، سرمشق خوبی­هایمان بوده­اند و امروز بر روی طاقچه عادت­هایمان غبار می­گیرند و فراموش می­شوند. مجالی است برای دیدن عزیزانی که تصویر و صدایشان در پس مشغله­های زندگی رنگ باخته­اند. مجالی است برای نشستن لبخند بر لبان کودکان، در آغوش پر مهر بزرگ­ترها. یلدا مجالی است؛ مجالی برای من، مجالی برای تو، تا همگی، لحظه­های شیرین با هم بودن را تجربه کنیم.